Olga Tokarczuk

Olga Tokarczuk – Jej książki są prawie niemożliwe do znalezienia w polskich księgarniach. Gdy Szwedzka Akademia ogłosiła 10 października 2018 r., że polski autor otrzymał Literacką Nagrodę Nobla, prace zostały wyprzedane. W księgarniach pojawiają się powieści noblistów, poszukiwane przez czytelników, którzy nauczyli się rozumieć przesłanie autorki i doceniają jej umiejętności pisarskie.

Powieść „Inne kraje” (2007) została również doceniona przez krytyków za niezwykłą wyobraźnię, ukazującą tryb życia, który przekracza granice z drobiazgową pasją i jest stale rozpoznawany przez czytelników. Fani Olgi Tokarczuk często przynoszą książkę do autografów.

Czy Olga Tokarczuk pisała wiersze?

Poezję piszą wszyscy, tak samo zrobiła Olga Tokarczuk, która w 1989 roku wydała swój zbiór wierszy Miasto w mirach. Choć sama autorka uważa, że ​​nigdy nie miała zadatki na poetkę, jej dzieła tego typu są warte poznania. Bardziej interesuje ją opowiadanie historii, a kiedy zaczyna pisać, to zawsze trochę prozy. Czasami pytana o swoją poezję odpowiada, że ​​pisze wiersze tylko dlatego, że nie ma czasu na opowiadanie historii. A kiedy tym razem zaczęła publikować w czasopismach pod pseudonimem Natasha Borodin.

Co warto wiedzieć o Oldze Tokarczuk?

Pisarka Olga Tokarczuk urodziła się 29 stycznia 1962 r. w rodzinie ukraińskich imigrantów w Sulechowie w Polsce. Studiowała psychologię na Uniwersytecie Warszawskim i rozpoczęła pracę jako psychoterapeuta. W 1993 roku ukazała się jej pierwsza powieść „Podróż ludzi Księgi”. Książka została dobrze przyjęta przez krytyków i została nagrodzona Nagrodą Prasy Polskiej za najlepszy debiut książkowy 1993-1994.

Wydana w 2007 roku powieść „Bieguni” zdobyła w Polsce szerokie uznanie (Nagroda Nike), co z kolei rozsławiło autora na całym świecie. Powieść składa się z oddzielnych historii, esejów i dzienników podróżniczych, które mają wspólną fabułę i narratora. Książka z 2018 roku przyniosła Oldze Tokarczuk nagrodę Man Booker. Tokarczuk napisała łącznie 17 książek, m.in. Gra na wielu bębenkach (2001), Anna In w grobowcach świata (2006), Moment niedźwiedzia (2012)..

Olga Tokarczuk nie przyznaje, że rzeczywistość jest wieczna. Treść jego pracy tworzy napięcie między wieloma przeciwnościami losu, na przykład między rozumem a szaleństwem. Autor obecnie mieszka we Wrocławiu i jest członkiem Partii Zielonych i redakcji lewicowo-liberalnego pisma Krytyka Polityczna.

Podziękowania dla autorki Olgi Tokarczuk za wybitne dzieło literackie

Książki Olgi Tokarczuk zostały przetłumaczone na ponad 40 języków, a jej uwagi często wywołują gorące dyskusje w samej Polsce. Noblista, najsłynniejszy współczesny polski pisarz, uważa, że ​​literatura jest rodzajem wiedzy, którą trzeba zgłębić. Słowa Olgi Tokarczuk – doskonały przykład nieprecyzyjnej formy ust bohatera w jej podstawowej powieści historycznej Księga Jakuba. Nawiasem mówiąc, w liście z XVIII wieku wydają się one celowo ukryte w 900 stronach tekstu i wydają się być kluczem do zrozumienia wszystkiego, co napisała Olga Tokarczuk.

Czy literatura może być równie ważna jak energia, rozwój szczepionek, przewidywanie powodzi i trzęsień ziemi? Czym jest ta szczególna wiedza, którą daje nam literatura? Można powiedzieć, że jest to wiedza o możliwościach. Jest też powiedzenie, że literatura jest laboratorium ludzkiego ducha, gdzie wszystko może prowadzić do absolutnego absurdu lub triumfu, czyli tego, czego w życiu nie chcemy, ale tego, co musimy wiedzieć. Olga Tokarczuk dodaje, że literatura nadaje sens temu, co się z nami dzieje. Oznacza to, że pokazuje, w jaki sposób zdobywamy doświadczenie z wydarzeń naszego życia. Jeśli czegoś nie rozumiesz, nie rozumiesz tego w pełni, spróbuj przynajmniej sobie powiedzieć. „Co się dzieje, ale nie staje się opowieścią, przestanie istnieć i umrze” – powiedziała Olga Tokarczuk. Dotyczy to osób i społeczności. Zarówno społeczeństwa, jak i narody, bo każdy musi umieć budować swoją własną historię.

Co każdy powinien wiedzieć o laureatce Nagrody Nobla Oldze Tokarczuk?

Wszystko zaczęło się w latach 60., w dzieciństwie Olgi Tokarczuk, na trudnym terenie zamieszkałym przez przesiedleńców pod Zieloną Górą. Tak było w przypadku rodziny Tokarczuków: po wojnie dziadkowie i jedyny syn zostali zmuszeni do zamieszkania w okolicach Złoczewa na Lwowie. Rodzina była mieszana: dziadek był Polakiem (jeden z jego braci zginął podczas akcji UPA), a babcia Ukrainką. W domu mówiło się po polsku, ale Olga wspominała śpiewanie ukraińskich piosenek z siostrą Tatianą.

Warto sięgnąć także po:

• Annie Ernaux książki recenzje https://literackigps.pl/autor/annie-ernaux/
• tokarczuk książki https://literackigps.pl/ktore-ksiazki-olgi-tokarczuk-trzeba-znac-top-4/
• życie przed sobą romain gary https://literackigps.pl/zycie-przed-soba-na-bellevilleu/

Ojciec Olgi był tak zwanym nauczycielem tańca na Uniwersytecie Ludowym w domku myśliwskim w Radziwiu, wsi niedaleko Zielonej Góry, gdzie jej matka również uczyła śpiewu. „Poszukiwacz porządku musi unikać psychologii” – napisała w powieści „Bieguni” Olga Tokarczuk. Przyznaje, że nie pasuje do roli psychologa, bo ma być słuchaczem, a nie narratorem, a ona chce opowiedzieć historię, kształtować świat z fragmentów i badać inne możliwości historii, które słyszy. Psychologia dała jej jednak ważne zrozumienie: że mężczyźni nie powinni być sami, że mężczyźni nie są czymś odrębnym od reszty świata, zjednoczonym i monolitycznym, że wszystkie nasze cechy przydarzają się tylko nam, a nie nieodłącznym od nas.

Poza tym Jung od samego początku był zafascynowany jego teorią zbiorowej nieświadomości, więc jeszcze przed debiutem książkowym Olga miała ważny pomysł, że pozostała wierna i nie mogła zrozumieć swoich bohaterów i bohaterek, antropologicznego znaczenia jej pisarstwa: indywidualność, która zawsze przekracza samą siebie, pozostaje niezrozumiała.