Wino francuskie: Francja, uznawana za kolebkę winiarstwa, słynie z produkcji doskonałych trunków od wieków. Wieloletnia tradycja, unikalne terroir oraz niezrównana dbałość o jakość sprawiają, że wina francuskie cieszą się ogromnym uznaniem na całym świecie. Zapraszam Państwa na wyjątkową podróż po winach z Francji, podczas której odkryjemy, jakie są najlepsze wina francuskie, dowiemy się, jakie dobre francuskie wino czerwone wytrawne warto spróbować, poznamy wino w Nicei oraz zgłębimy tajemnice wina Bordeaux.

Jaka jest definicja dobrego wina francuskiego? 

Francja, będąc jednym z najbardziej prestiżowych regionów winiarskich na świecie, oferuje bogactwo różnych odmian win, które cechują się niezwykłą różnorodnością smaków, aromatów i stylów. Istnieje wiele czynników, które decydują o tym, czy wino francuskie jest uznawane za dobre.

Po pierwsze, terroir, czyli kombinacja gleby, klimatu i geografii, ma ogromne znaczenie. Właśnie dzięki temu Francja jest w stanie produkować wina o wyjątkowym charakterze, które oddają esencję danego regionu. Odpowiedni mikroklimat, gleba bogata w minerały i odpowiednie położenie geograficzne przyczyniają się do uzyskania unikalnego smaku i aromatu wina.

Po drugie, francuskie winobranie opiera się na starannej selekcji winogron. Francuzi doskonale znają swoje odmiany winorośli i wiedzą, jak je odpowiednio uprawiać. Wielu winiarzy stosuje tradycyjne metody uprawy i zbioru, które przekazują z pokolenia na pokolenie. Dzięki temu procesowi winobrania można uzyskać optymalną jakość i smak.

Po trzecie, wina francuskie są zazwyczaj starzone w odpowiednich warunkach, co nadaje im jeszcze głębszy i bardziej złożony charakter. Francuzi są mistrzami w sztuce starzenia wina, a niektóre z najbardziej prestiżowych win wymagają kilkuletniego dojrzewania przed ich optymalnym spożyciem.

Jakie dobre francuskie wino czerwone wytrawne warto spróbować? 

Wino czerwone jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych rodzajów win francuskich. Francja ma wiele regionów winiarskich, które słyną z produkcji wybitnych czerwonych win o różnych smakach i aromatach.

1. Burgundia: To region znany z produkcji niezwykle eleganckich win czerwonych, szczególnie z odmiany Pinot Noir. Wina z Burgundii charakteryzują się delikatnością, subtelnością i wyjątkową strukturą.
2. Bordeaux: Bordeaux to kolejny region słynący z produkcji doskonałych win czerwonych. Bogactwo odmian winorośli, takich jak Cabernet Sauvignon, Merlot i Cabernet Franc, sprawia, że wina Bordeaux są zróżnicowane pod względem smaku i charakteru. Mają one tendencję do być dobrze zrównoważone, z pięknymi taninami i długim finiszem.
3. Dolina Rodanu: Ten region, położony w południowo-wschodniej Francji, słynie z produkcji wytrawnych i pełnych smaku win czerwonych. Odmiany winorośli takie jak Syrah, Grenache i Mourvèdre są często używane, aby stworzyć wina z intensywnym aromatem i mocnym, pełnym smakiem.

Jakie wino w Nicei?

Nicea, położona nad Morzem Śródziemnym, jest jednym z najbardziej urokliwych miejsc we Francji. Region ten, znany ze swojego śródziemnomorskiego klimatu, ma również swoje własne winnice i lokalne wina, które warto spróbować.

Wina z Nicei, nazywane Bellet, to przede wszystkim białe i różowe wina. Są one często produkowane z lokalnych odmian winorośli, takich jak Rolle, Braquet i Folle Blanche. Wina z Nicei charakteryzują się świeżością, owocowym aromatem i delikatną kwasowością, które doskonale pasują do lokalnej kuchni śródziemnomorskiej.

Tajemnice wina Bordeaux 

Bordeaux to jedno z najbardziej prestiżowych regionów winiarskich na świecie, jest synonimem doskonałości. To region, który słynie z produkcji niezwykle złożonych i długowiecznych win.

Wino Bordeaux jest często mieszanką różnych odmian winorośli, takich jak Cabernet Sauvignon, Merlot, Cabernet Franc, Petit Verdot i Malbec. Stosunek tych odmian może różnić się w zależności od apelacji, co nadaje winom różnorodność smaków i stylów.

Bordeaux jest również podzielone na lewobrzeżne i prawobrzeżne winnice, które mają swoje własne cechy charakterystyczne. Lewobrzeżne wina Bordeaux, takie jak znane Médoc i Pauillac, są często bardziej strukturalne, z wyraźnymi taninami i długim potencjałem starzenia. Natomiast prawobrzeżne wina, takie jak Saint-Émilion i Pomerol, są bardziej zrównoważone i często bardziej dostępne młode.

Podsumowanie

Wino francuskie to prawdziwa uczta dla zmysłów. Jego różnorodność, kompleksowość i niezrównana jakość sprawiają, że Francja jest wiodącym producentem win na świecie. Bez względu na to, czy szukasz doskonałego wina czerwonego, próbujesz lokalnych win w Nicei czy eksplorujesz tajemnice wina Bordeaux, francuskie wina z pewnością spełnią Twoje oczekiwania. Ich niezwykły charakter, unikalne smaki i aromaty sprawią, że każdego dnia będziesz mógł celebrować francuską tradycję winiarską i odkrywać piękno tego wyjątkowego trunku.

Jazda konna to świetna zabawa dla całej rodziny! jak spędziłeś weekend Zatrzymajmy się na chwilę. Każdy zamyka się w swoim pokoju, próbując odpocząć od codziennego zgiełku. Wtedy ludzie odzyskują siły, ograniczają oglądanie telewizji, czytanie książek – idą na spacer. Czasami pójdą do kina lub baru, ale ta druga opcja nie wchodzi w grę dla małych dzieci… i szczerze mówiąc, są lepsze.

Oczywiście każdy może spędzać czas tak, jak chce. W dzisiejszych czasach nasze oczy są przyklejone do monitorów, a nasze mózgi zachwycają się potęgą mediów społecznościowych. To zarówno piękne, jak i przerażające, ponieważ przestaliśmy się ruszać. To takie momenty, kiedy trzeba sięgnąć po coś, co wszyscy kochają i jest bardzo niestandardowe – jazdę konną.

Ale poczekaj, ktoś zapyta, co mam zrobić, jeśli boję się koni? W końcu są to bardzo wysokie zwierzęta i mówi się, że są okrutne. Czy nie bezpieczniej byłoby pójść do teatru albo nad rzekę? Jeśli zawsze zakładamy, że pewne rzeczy nam się przytrafią, nie opuścimy progu naszego domu. To prawda, że ​​jazda konna, podobnie jak inne sporty, ma pewien próg niskiego ryzyka, ale im wcześniej się nauczymy, tym szybciej opanujemy sztukę jeździectwa i nie będziemy się bać jazdy konnej. Nawet jeśli nie zostaniemy mistrzami, przynajmniej będziemy się dobrze bawić. Z rodziną tak powinno być – nie wszyscy siedzą w domu i wszyscy po prostu rozmawiają przy obiedzie na zasadzie “jak to jest?” “OK”.

Jazda konna ma wiele zalet, o których należy pamiętać. Przede wszystkim opuszczamy bramę miejską i idziemy naturalną ścieżką, aby zachować formę. Oddychamy świeżym powietrzem, dzięki czemu nasze mózgi są dotlenione. Trenujemy mięśnie ud i łydek, aby były twarde jak skała. Cała rodzina może zacząć ćwiczyć jeszcze przed wyjazdem do stadniny – sprawność umysłowa i fizyczna jest bardzo ważna. pamiętajmy o dobrym ubraniu do jazdy konnej

Musimy przekonać dzieci, że koni nie należy się bać. Kiedy widzą nas na koniu, namawiają się, by spróbować skakać szybciej. Jazda konna jest łatwa dla młodych ludzi, ponieważ nie myślą tak jak dorośli. Zwierzęta, zwłaszcza konie, mają pewną słabość do dzieci ze względu na swój naturalny atawizm. Maluchy zaczną od kucyków, starsze dzieci będą jeździć na kucykach, a rodzice wybiorą dorosłe wierzchowce. Po zaliczeniu lekcji jazdy mogą swobodnie kłusować po okolicy.

Należy wyjaśnić dzieciom, że jest to gra księżniczek i rycerzy. Ich wyobraźnia jest tak efektowna, że ​​stawiają się w takich rolach. W końcu kto w naszym wieku nie marzy o niesamowitych przygodach? Jazda konna to wstęp do krainy wyobraźni, w której możesz wyobrazić sobie siebie jako inną osobę. Niezależnie od tego, prawda jest taka, że ​​rodzice mają w tym względzie ogromną rękę. Na przykład mogą zasugerować, aby dzieci bawiły się z nimi, gdy rodzina królewska wybiera się w podróż. Jazda konna to nie tylko przestrzeń do ćwiczeń, ale także przestrzeń do budowania relacji.

Musimy jednak pamiętać o najważniejszym punkcie. Niezależnie od tego, jak sami sobie z tym radzimy, każdego dnia mamy do czynienia z żywymi, czującymi zwierzętami. Konie to nie psy ani koty, które można oswoić i kupić za smakołyki.

Trzeba nad nimi popracować, dostosować się do ich osobowości, podejść do nich powoli i spokojnie. Jeśli jeździec jest zdenerwowany, koń może go nawet zrzucić. Potem stało się to samo i rodzice wpadli w panikę, myśląc, że tak nie powinno być, chodźmy do domu i udawajmy, że nic się nie stało. Nigdy więcej złych myśli, ponieważ jedynym sposobem na walkę ze strachem jest stawienie mu czoła. Wsiadł ponownie na konia, chwycił lejce i ruszył. Jeśli boimy się to zrobić po upadku, poproś o pomoc trenera.

Jazda konna to także sposób na utrzymanie całej rodziny w zdrowiu i szczęściu. Jazda konna wspomaga pracę układu krążenia, wzmacnia układ oddechowy i odpornościowy. Stała ekspozycja na naturę sprawia również, że nasz żołądek i wątroba lepiej reagują. Zaczynamy trawić, a nasze problemy psychiczne powoli znikają. Dobrze czujemy się w odzieży jeździeckiej.

Jak znaleźć dobrego ogiera? Istnieją różne metody, ale rozważmy najlepszą z nich. Przede wszystkim oczywiście obowiązuje zasada „jedna dama drugiej”, czyli podpytanie rodziny i znajomych, czy znają jakieś miejsce. Druga opcja to przejrzenie różnego rodzaju ogłoszeń w mieście i przejrzenie ulotek. Może jakaś stadnina koni właśnie ogłasza, że ​​oferuje jazdę konną dla początkujących. Trzecią opcją, najbardziej oczywistą, jest Internet. Dzięki sieci możemy szybko dotrzeć do informacji o podobnych miejscach w naszej okolicy. Warto też poczytać fora internetowe, na których gromadzą się miłośnicy jeździectwa. kto wie? Może doradzą nam, którą opcję wybrać.

Olga Tokarczuk – Jej książki są prawie niemożliwe do znalezienia w polskich księgarniach. Gdy Szwedzka Akademia ogłosiła 10 października 2018 r., że polski autor otrzymał Literacką Nagrodę Nobla, prace zostały wyprzedane. W księgarniach pojawiają się powieści noblistów, poszukiwane przez czytelników, którzy nauczyli się rozumieć przesłanie autorki i doceniają jej umiejętności pisarskie.

Powieść „Inne kraje” (2007) została również doceniona przez krytyków za niezwykłą wyobraźnię, ukazującą tryb życia, który przekracza granice z drobiazgową pasją i jest stale rozpoznawany przez czytelników. Fani Olgi Tokarczuk często przynoszą książkę do autografów.

Czy Olga Tokarczuk pisała wiersze?

Poezję piszą wszyscy, tak samo zrobiła Olga Tokarczuk, która w 1989 roku wydała swój zbiór wierszy Miasto w mirach. Choć sama autorka uważa, że ​​nigdy nie miała zadatki na poetkę, jej dzieła tego typu są warte poznania. Bardziej interesuje ją opowiadanie historii, a kiedy zaczyna pisać, to zawsze trochę prozy. Czasami pytana o swoją poezję odpowiada, że ​​pisze wiersze tylko dlatego, że nie ma czasu na opowiadanie historii. A kiedy tym razem zaczęła publikować w czasopismach pod pseudonimem Natasha Borodin.

Co warto wiedzieć o Oldze Tokarczuk?

Pisarka Olga Tokarczuk urodziła się 29 stycznia 1962 r. w rodzinie ukraińskich imigrantów w Sulechowie w Polsce. Studiowała psychologię na Uniwersytecie Warszawskim i rozpoczęła pracę jako psychoterapeuta. W 1993 roku ukazała się jej pierwsza powieść „Podróż ludzi Księgi”. Książka została dobrze przyjęta przez krytyków i została nagrodzona Nagrodą Prasy Polskiej za najlepszy debiut książkowy 1993-1994.

Wydana w 2007 roku powieść „Bieguni” zdobyła w Polsce szerokie uznanie (Nagroda Nike), co z kolei rozsławiło autora na całym świecie. Powieść składa się z oddzielnych historii, esejów i dzienników podróżniczych, które mają wspólną fabułę i narratora. Książka z 2018 roku przyniosła Oldze Tokarczuk nagrodę Man Booker. Tokarczuk napisała łącznie 17 książek, m.in. Gra na wielu bębenkach (2001), Anna In w grobowcach świata (2006), Moment niedźwiedzia (2012)..

Olga Tokarczuk nie przyznaje, że rzeczywistość jest wieczna. Treść jego pracy tworzy napięcie między wieloma przeciwnościami losu, na przykład między rozumem a szaleństwem. Autor obecnie mieszka we Wrocławiu i jest członkiem Partii Zielonych i redakcji lewicowo-liberalnego pisma Krytyka Polityczna.

Podziękowania dla autorki Olgi Tokarczuk za wybitne dzieło literackie

Książki Olgi Tokarczuk zostały przetłumaczone na ponad 40 języków, a jej uwagi często wywołują gorące dyskusje w samej Polsce. Noblista, najsłynniejszy współczesny polski pisarz, uważa, że ​​literatura jest rodzajem wiedzy, którą trzeba zgłębić. Słowa Olgi Tokarczuk – doskonały przykład nieprecyzyjnej formy ust bohatera w jej podstawowej powieści historycznej Księga Jakuba. Nawiasem mówiąc, w liście z XVIII wieku wydają się one celowo ukryte w 900 stronach tekstu i wydają się być kluczem do zrozumienia wszystkiego, co napisała Olga Tokarczuk.

Czy literatura może być równie ważna jak energia, rozwój szczepionek, przewidywanie powodzi i trzęsień ziemi? Czym jest ta szczególna wiedza, którą daje nam literatura? Można powiedzieć, że jest to wiedza o możliwościach. Jest też powiedzenie, że literatura jest laboratorium ludzkiego ducha, gdzie wszystko może prowadzić do absolutnego absurdu lub triumfu, czyli tego, czego w życiu nie chcemy, ale tego, co musimy wiedzieć. Olga Tokarczuk dodaje, że literatura nadaje sens temu, co się z nami dzieje. Oznacza to, że pokazuje, w jaki sposób zdobywamy doświadczenie z wydarzeń naszego życia. Jeśli czegoś nie rozumiesz, nie rozumiesz tego w pełni, spróbuj przynajmniej sobie powiedzieć. „Co się dzieje, ale nie staje się opowieścią, przestanie istnieć i umrze” – powiedziała Olga Tokarczuk. Dotyczy to osób i społeczności. Zarówno społeczeństwa, jak i narody, bo każdy musi umieć budować swoją własną historię.

Co każdy powinien wiedzieć o laureatce Nagrody Nobla Oldze Tokarczuk?

Wszystko zaczęło się w latach 60., w dzieciństwie Olgi Tokarczuk, na trudnym terenie zamieszkałym przez przesiedleńców pod Zieloną Górą. Tak było w przypadku rodziny Tokarczuków: po wojnie dziadkowie i jedyny syn zostali zmuszeni do zamieszkania w okolicach Złoczewa na Lwowie. Rodzina była mieszana: dziadek był Polakiem (jeden z jego braci zginął podczas akcji UPA), a babcia Ukrainką. W domu mówiło się po polsku, ale Olga wspominała śpiewanie ukraińskich piosenek z siostrą Tatianą.

Warto sięgnąć także po:

• Annie Ernaux książki recenzje https://literackigps.pl/autor/annie-ernaux/
• tokarczuk książki https://literackigps.pl/ktore-ksiazki-olgi-tokarczuk-trzeba-znac-top-4/
• życie przed sobą romain gary https://literackigps.pl/zycie-przed-soba-na-bellevilleu/

Ojciec Olgi był tak zwanym nauczycielem tańca na Uniwersytecie Ludowym w domku myśliwskim w Radziwiu, wsi niedaleko Zielonej Góry, gdzie jej matka również uczyła śpiewu. „Poszukiwacz porządku musi unikać psychologii” – napisała w powieści „Bieguni” Olga Tokarczuk. Przyznaje, że nie pasuje do roli psychologa, bo ma być słuchaczem, a nie narratorem, a ona chce opowiedzieć historię, kształtować świat z fragmentów i badać inne możliwości historii, które słyszy. Psychologia dała jej jednak ważne zrozumienie: że mężczyźni nie powinni być sami, że mężczyźni nie są czymś odrębnym od reszty świata, zjednoczonym i monolitycznym, że wszystkie nasze cechy przydarzają się tylko nam, a nie nieodłącznym od nas.

Poza tym Jung od samego początku był zafascynowany jego teorią zbiorowej nieświadomości, więc jeszcze przed debiutem książkowym Olga miała ważny pomysł, że pozostała wierna i nie mogła zrozumieć swoich bohaterów i bohaterek, antropologicznego znaczenia jej pisarstwa: indywidualność, która zawsze przekracza samą siebie, pozostaje niezrozumiała.

Literacki GPS – blog literacki

ul. Giuseppe Garibaldiego 4/203

04-078 Warszawa

604 810 444

www.literackigps.pl

Kiedy książka staje się bestsellerem, termin „bestseller” pochodzi z języka angielskiego i dotyczy nie tylko książek, ale także płyt i innych dzieł. Często jednak mówimy o tym w kontekście literatury. Kiedy książka staje się bestsellerem?

Czym jest bestseller?

Słowo bestseller pochodzi z języka angielskiego, ale na stałe zagościło w języku polskim. Jak dotąd nie wymyślono żadnej innej odpowiedniej nazwy, więc nadal używamy angielskiego słowa. Składa się z dwóch części – Best and Sellers, czyli Best and Sellers. Jak sama nazwa wskazuje, bestsellerem jest najlepiej sprzedająca się książka. W rzeczywistości miarą tego, czy książkę można nazwać bestsellerem, jest wzrost sprzedaży. Aby to zmierzyć, tworzone są różnego rodzaju rankingi – na poziomie danej jednostki, a czasem na poziomie całego kraju. Co ciekawe, w PRL-u przypisywaliśmy tytuł bestsellera książkom, które z powodu cenzury były trudne do zdobycia. Dziś nie mamy już problemu z zakupem zdecydowanej większości tytułów, ale nie da się ukryć, że to dostępność wpływa na to, czy książka się sprzedaje, czy nie. Każde wydawnictwo planuje wydanie konkretnego projektu. Jeśli szybko się wyczerpie, trzeba będzie przedrukować książkę, ale zajmie to dużo czasu. Wtedy nie możesz tego kupić, możesz tylko zatrzymać. Widać więc, że dostępność tytułów wpływa na to, jak postrzegamy je na rynku.

Jak stwierdzić, czy książka jest bestsellerem?

Tytuły bestsellerów powinniśmy przypisywać tylko wtedy, gdy dysponujemy rzetelnymi rankingami lub statystykami potwierdzającymi sprzedaż danego dzieła. Mimo to jednostki prowadzą teraz własne rankingi, nazywając bestsellerami książek do promocji. Oznacza to, że mierzą stosunek liczby zamówionych tytułów do liczby tytułów sprzedanych w danym czasie. Jeśli nakład książki wyczerpie się w stosunkowo krótkim czasie, powiedzmy w ciągu kilkunastu dni, najprościej nazwać ją bestsellerem. Łatwo zauważyć, że konkretne księgarnie potrzebują takich statystyk, ale w kontekście całego kraju nie mają one znaczenia. W rzeczywistości sprzedaż w poszczególnych regionach może się różnić. Weźmy na przykład książki dla dzieci – książki dla dzieci urodzone w danym momencie będą sprzedawać się lepiej niż na obszarach, gdzie ludność wciąż się starzeje. Rankingi https://literackigps.pl/moje-rankingi/ księgarni często mają na celu pomóc czytelnikom znaleźć dla nich najlepsze książki. Oczywiście zawierają tylko przedmioty, które w danym momencie można kupić.

Kiedy książka oficjalnie staje się bestsellerem?

Statystyki jednostek mogą pomóc Ci określić, ile (w przybliżeniu) kupili Twoi czytelnicy. Tutaj parametry bestsellerów różnią się w zależności od kraju. W Kanadzie nie ma w ogóle statystyk liczbowych – najlepiej sprzedające się książki w danym czasie są bestsellerami. Tymczasem w Wielkiej Brytanii liczby te stały się ważniejsze. Tutaj bestsellerami mogą być tylko książki, które sprzedają się od 4000 do 25 000 egzemplarzy tygodniowo. W Polsce limit wynosi 10 000 sztuk, więc jest to standard pośredni stosowany w Wielkiej Brytanii. Dlatego często słyszymy, że post jest bestsellerem w jednym kraju, ale nie na świecie. Dotyczy to literatury tłumaczeniowej, która robi postępy.

Kiedy książka przestaje być bestsellerem?

Tytuł bestsellera nie jest przyznawany na „życie” książki. Jak oczywiście zauważyliśmy, statystyki są prowadzone przez określony czas, więc najlepiej sprzedający się przedmiot jest z nim powiązany. Kiedy książka przestaje być bestsellerem? Cóż, kiedy jego atrakcyjność rynkowa zacznie spadać. Czasami pozostaje na liście przebojów księgarni, czasami ustępuje miejsca innym przedmiotom. Najczęściej mówimy, że książka jest bestsellerem w danym okresie. Co ciekawe, książki często stają się bestsellerami wkrótce po tym, jak trafią na rynek. To wtedy czytelnik jest najbardziej zainteresowany. Niektóre książki powracają na listę przebojów sezonowo, chociaż to samo miejsce nie pojawia się często. Ten trend dotyczy również książek o określonej tematyce, które w określonym czasie stają się popularne. Dobrym przykładem są książki o Bożym Narodzeniu, których zwykle nie czytamy latem. Sezonowo powracają również wskazówki dotyczące dbania o odporność. Jednocześnie książki w ogóle bywają bestsellerami tylko raz, a potem znikają z listy. To naturalna kolej rzeczy, bo rynek literacki nienawidzi próżni. Zawsze pojawiają się nowe, ciekawe tytuły, które czytelnicy chcą kupić. W rezultacie inne książki stały się bestsellerami, spychając ich poprzedników z czołówki listy. To, jak długo książka może się dobrze sprzedawać, zależy wyłącznie od zainteresowania czytelnika.

Literacki GPS – blog literacki

ul. Giuseppe Garibaldiego 4/203

04-078 Warszawa

604 810 444

www.literackigps.pl